Główna myśl tekstu:

Publiczna propaganda czasu wolnego powinna polegać [...] [na] stworzeniu przez państwo ogólnych warunków do wypoczynku, czyli na odpowiednim zorganizowaniu świata wokół nas, najlepiej tak, by wypoczynek mógł mieć, przynajmniej czasami i dla chętnych, wymiar wspólnotowy.

Tekst przedstawia problem braku odpowiedniego przeżywania czasu wolnego, naskórkowo omawia jego przyczyny i lakonicznie, przy pomocy banałów, przedstawia potencjalne rozwiązania.

Problem: nie potrafimy odpoczywać.

Przyczyna: zaniedbania systemowe, kapitalizm.

Wypoczynek jest wyzwaniem. Kapitalizm (system) mu nie sprzyja. Dodatkową przyczyną jest „huczenie świata”, a więc przebodźcowanie i ciągłe skupienie na powiadomieniach, przede wszystkim tych z mediów społecznościowych.

Rozwiązanie: działania systemowe, wynikające z narzuconych odgórnie ograniczeń (indywidualne praktyki są doraźne i mają mniejsze znaczenie). Wśród tych działań systemowych są: wspólnotowe zaangażowanie, wyższa edukacja, infrastruktura kulturalno-sportowa (obiekty), infrastruktura komunikacyjna (dojazd), zieleń.

Zob. wypowiedź Mariusza Książka na temat zadaniowego charakteru pracy:

Z jednej strony mamy starą zasadę – że jeśli jest tryb zadaniowy i czynności są zrobione, to po co ktoś ma nabijać godziny, skoro wszystko zrobił. Ale ja mam z tyłu głowy takie przekonanie, że nawet jeśli mamy zaplanowane czynności do wykonania, to w miarę ich robienia mogą pojawiać się inne czynności, które nie były wcześniej brane pod uwagę. Wszystkiego nie przewidzimy i prawie na bank urodzą się nowe rzeczy. Stąd w moim odczuciu ograniczanie czasu pracy do niezbędnych zadań nie zawsze się sprawdza.

https://hyp.is/V-m0kLg7Ee2PgKfHBBnVlg/krytykapolityczna.pl/kraj/praca-zdalna-niechetni-pracodawcy/