U ludzi i innych gatunków indywidualna zmienność w preferencjach żerowania została powiązana z modulacją neurotransmitera dopaminy (DA). W szczególności badania na zwierzętach wskazały, że DA napędza zachowanie eksploracyjne w nowych środowiskach (Dulawa i in., 1999), a nowe bodźce pobudzają neurony DA zlokalizowane w brzusznym śródmózgowiu (Bromberg-Martin i in., 2010; Horvitz, 2000). Inhibicja transportera DAT u małp wykazała zwiększenie zachowania poszukiwania nowości poprzez zwiększenie początkowej wartości nagrody przypisywanej nowym bodźcom (Costa i in., 2014). Co istotne, badania z udziałem ludzkich niemowląt również podkreśliły rolę DA w przypisywaniu wartości nagrody nowym i różnorodnym bodźcom. Notabene, gen receptora DRD4 istnieje w dwóch formach: wariant 4-powtórzeniowy i wariant 7-powtórzeniowy. Wariant 7-powtórzeniowy tego genu receptora jest dwukrotnie mniej skuteczny w mediowaniu wpływów DA niż forma 4-powtórzeniowa, a niemowlęta już w wieku 12 miesięcy z dłuższą wersją allelu są mniej lękliwe i bardziej skłonne do nowości niż niemowlęta z krótszą wersją allelu (Lakatos i in., 2003). Długoterminowe wpływy polimorfizmów DRD4 również zostały udokumentowane, z zwiększoną eksploracją scen wzrokowych u niemowląt 3-miesięcznych z formą 7-powtórzeniową DRD4, która podłużnie przewiduje wyniki poszukiwania nowości mierzone w wieku 15 lat (Laucht i in., 2006).Łącznie dowody te wspierają koncepcję, że nowość może działać jako wewnętrzna nagroda i być czasami preferowana nad nagrodami zewnętrznymi (Blanchard i in., 2015; Kang i in., 2009; Sethi i in., 2018). Prace obliczeniowe dostarczyły dalszego wsparcia dla tej koncepcji, demonstrując, że nowość może zwiększyć efektywność eksploracji i przyspieszyć uczenie się, gdy nagrody zewnętrzne są rzadkie (Jaegle i in., 2019).

Współczesne badania sugerują, że modulacja DArgic wpływa na uczenie się nagrody i zachowania ukierunkowane na cel oraz odgrywa rolę w kierowaniu uwagi na istotne bodźce w środowisku (Horvitz, 2000; Koob i Wołkow, 2010; Kroemer i in., 2014; Peters i in., 2016)