Reply to Gertina Blanket on LinkedIn:

Jij legt in één klap uit datgene wat ik nooit goed heb begrepen uit de literatuur... Het verschil tussen interleaving en varied practice (die vaak als hetzelfde worden gebruikt in de "volksmond").

Het een gaat over verschillende hoeken kijken naar hetzelfde idee (varied practice) terwijl het ander gaat over verschillende maar soortgelijke ideëen (interleaving), bijvoorbeeld meerdere soorten wiskunde (algebra, trigonometrie, etc.).

Hierbij wil ik uiteraard wel zeggen dat blocked practice niet per se direct toegepast moet worden als het over automatisering gaat -- de cognitieve schemata moeten eerst goed gevormd zijn. Zie ook 4C/ID (Ten Steps to Complex Learning). Ofwel, eerst goede encoding + retrieval (Spaced Interleaved Retrieval, mindmapping, etc.) en dan focus op "drilling" / knowledge fluency.

Het sneller maken / automatiseren heeft geen enkel nut als het begrip er nog niet goed in zit. Dit moet geverifiëerd worden.

Kennis is natuurlijk ook erg interdisciplinair. Ik wordt er extreem blij van als ik een link leg tussen een boek over filosofie en efficiënt leren/onderwijs bijvoorbeeld.

Zo las ik ooit een boek over romeinse oratoren met een misleidende titel "How to Win an Argument" van Marcus Tullius Cicero, vertaald door James M. May, en hierin kwam ik tegen dat de oude Romeinen al door hadden dat LOGICA is wat het brein doet onthouden, en dit hoeft dus geen objective logica te zijn maar meer een correcte reflectie van hoe je eigen geest werkt en verbanden legt.

Dit is direct in lijn met wat ik weet van cognitieve leerpsychologie en mijn klein beetje kennis van neurowetenschap (waar ik dit jaar dieper in wil duiken).

Informatie in isolatie is nooit stevig, het moet zich vastklampen aan ankers en andere kennis (voorkennis eventueel), en de lerende (niet de onderwijzende) moet actief bezig zijn om deze verbanden te leggen.

Zoals ik wel vaker quote van Dr. Sönke Ahrens: "The one who does the effort does the learning."

Als ik een boek lees denk ik automatisch aan hoe ik dit kan relateren aan wat al in mijn second mind (Zettelkasten) zit. Ik denk niet meer linear, alleen maar non-linear. Standaard in verbanden.

Hier wat bronnen (impliciet) genoemd: - Cicero, M. T. (2016). How to win an argument: An ancient guide to the art of persuasion (J. M. May, Trans.). Princeton University Press. - Ahrens, S. (2017). How to take smart notes: One simple technique to boost writing, learning and thinking: for students, academics and nonfiction book writers. CreateSpace. - fast, sascha. (100 C.E., 45:02). English Translation of All Notes on Zettelkasten by Luhmann. Zettelkasten Method. https://zettelkasten.de/posts/luhmanns-zettel-translated/ - Luhmann, N. (1981a). Communicating with Slip Boxes (M. Kuehn, Trans.). 11. - Luhmann, N. (1981b). Kommunikation mit Zettelkästen. In H. Baier, H. M. Kepplinger, & K. Reumann (Eds.), Öffentliche Meinung und sozialer Wandel / Public Opinion and Social Change (pp. 222–228). VS Verlag für Sozialwissenschaften. https://doi.org/10.1007/978-3-322-87749-9_19 - Moeller, H.-G. (2012). The radical Luhmann. Columbia University Press. - Scheper, S. (2022). Antinet Zettelkasten: A Knowledge System That Will Turn You Into a Prolific Reader, Researcher and Writer. Greenlamp, LLC.

• Schmidt, J. F. K. (2016). Niklas Luhmann’s Card Index: Thinking Tool, Communication Partner, Publication Machine. In Forgetting Machines: Knowledge Management Evolution in Early Modern Europe (pp. 287–311). Brill. https://doi.org/10.1163/9789004325258_014
• Schmidt, J. F. K. (2018). Niklas Luhmann’s Card Index: The Fabrication of Serendipity. Sociologica, 12(1), Article 1. https://doi.org/10.6092/issn.1971-8853/8350

Is the cohesive nature of Hutchins and Adler's enterprise for the humanities and the Great Conversation, part of the kernel of the rise of interdisciplinarity seen in the early 2000s onward in academia (and possibly industry).

Certainly large portions are the result of uber-specialization, particularly in spaces which have concatenated and have allowed people to specialize in multiple areas to create new combinatorial creative possibilities.

Pinto, S. F., & Ferreira, R. S. (2020). Analyzing course programmes using complex networks. ArXiv:2005.00906 [Physics]. http://arxiv.org/abs/2005.00906